سحر قریشی فعالیت سینمایی خود را در مقام بازیگر از سال ۱۳۸۸ با فیلم «لج و لجبازی» آغاز کرد و با بازی در سریال «دلنوازان» در بین مخاطبان تلویزیون به‌شهرت رسید. او در حال حاضر سه فیلم «شانس، عشق، تصادف»، «آنچه مردان درباره زنان نمی‌دانند» و «روزگاری عشق و خیانت» را در اکران دارد. نام سحر قریشی در کنار بازیگرانی چون میلاد کی‌مرام و شقایق فراهانی قرار می‌گیرد که به‌عنوان بازیگران پرکار سال ۹۳ فیلم‌هایشان بر پرده سینماها رفته است. «روزگاری عشق و خیانت» به کارگردانی داود بیدل درباره دورانی است که حکومت پهلوی امتیازات ویژه‌ای برای صهیونیست‌ها در نظر گرفته بود و آن‌ها به دلیل حمایتی که حکومت می‌کرد دست به جنایات متعدد می‌زدند. قریشی در این فیلم نقش فرزندی را ایفا می‌کند که پدربزرگ، پدر و مادرش قربانی توطعه صهیونیست‌ها شده‌اند. اما بعد از حادثه‌ای تلاش می‌کند تا راز زندگی و مرگ عزیزانش را بفهمد. قریشی در نشست پرسش و پاسخ فیلم که در جشنواره مقاومت برگزار شد عنوان کرده بود: من بازیگر هستم و هر نقشی به من بدهند بازی می‌کنم. این فیلم، فیلمی سیاسی نیست بلکه در ارتباط با تاریخ کشورم است و تاریخی را که اتفاق افتاده نشان می‌دهد. چرا از کلمه سیاست برای کوباندن استفاده می‌شود؟ من در یکی از صفحه‌های اجتماعی عکسی از پشت صحنه این کار گذاشتم و با برخورد‌های بسیار بدی روبرو شدم.

فیلم «روزگاری عشق و خیانت» درباره واقعه‌ای سیاسی-تاریخی است. تجربه نشان داده که معمولا چنین موضوعاتی مورد استقبال تماشاگران عام قرار نمی‌گیرد. وقتی قرار بود وارد این پروژه شوید نگران این موضوع نبودید که فیلم با استقبال از طرف مخاطبان روبه‌رو نشود؟

این فیلم‌ها مخاطب خاص خودشان را دارند. نویسنده و کارگردان از همان ابتدا که تصمیم به ساخت چنین فیلم‌هایی می‌گیرند می‌دانند که این داستان‌ها مخاطب عام ندارند. بنابراین از این‌گونه فیلم‌ها توقع موفقیت در گیشه مانند یک کار تجاری وجود ندارند. من هم از همان ابتدا که وارد این پروژه شدم با آگاهی کامل نسبت به این موضوع تصمیم گرفته‌ بودم تا در این فیلم بازی کنم.

چه چیزی در این فیلم برایتان جذابیت داشت که پذیرفتید در آن نقش کوتاهی را ایفا کنید؟

تا به حال چنین نقشی را بازی نکرده بودم و تجربه بازی در آن برایم جذاب بود. برای من کوتاه یا بلند بودن نقش اهمیت ندارد. در واقع دغدغه‌ای ندارم که حتما نقش اول را بازی کنم. اگر فیلمنامه‌ای که به من پیشنهاد می‌شود برایم جذابیت داشته باشد دیگر به کوتاه یا بلند بودن نقش اهمیت نمی‌دهم. فکر می‌کنم یک بازیگر در هر نقشی که بازی می‌کند باید سعی کند آن نقش را پرورش دهد و نباید کوتاه یا بلند بودن آن برایش تفاوت داشته باشد.

در انتخاب فیلمنامه چه چیزهایی برایتان اولویت دارد؟

بستگی به نوع فیلمنامه دارد و این‌که کار کمدی، اجتماعی، تاریخی است. جنس کار برایم اهمیت ویژه‌ای دارد. البته این‌که چه گروه و عواملی قرار است در آن کار حضور داشته باشند نیز برایم مهم است ولی همان‌طور که اشاره کردم در اکثر مواقع اگر قصه برایم جذابیت داشته باشد و نقشی که به من پیشنهاد می‌شود را قبلا تجربه نکرده باشم، بازی در آن فیلم را می‌پذیرم.

فکر می‌کنید یک بازیگر چقدر باید در ایفا نقش‌هایش به کارگردان متکی باشد؟

بستگی به کارگردان دارد. به‌نظر من هر بازیگر یک نوع مهندسی از نقشی که قرار است ایفا کند در ذهن دارد. فکر می‌کنم کارگردان باهوش کارگردانی است که کار خودش را از بازیگر بخواهد ولی چیزی را به او تحمیل نکند تا بازیگر بتواند برای ایفای نقش آزادی عمل داشته باشد. معمولا در کارهایی که تا کنون بازی کرده‌ام این اتفاق افتاده است. مثلا در فیلم «شیفت شب» برای اولین‌بار با نیکی کریمی همکاری می‌کردم و شناختی از طرز فکر ایشان در کارگردانی نداشتم. برای بازی در این نقش سه اتود متفاوت برای کاراکتری که بازی می‌کردم پیشنهاد دادم تا در آخر به فرمی رسیدیم که در فیلم دیده می‌شود. البته معتقدم کارگردان ناخدای کشتی است و باید بتواند بازیگر را آن‌طور که در نظر دارد هدایت کند.

شما در این فیلم برای اولین‌بار با نسرین مقانلو هم‌بازی شدید. این تجربه را چطور دیدید؟

در کنار ایشان خیلی آرامش داشتم. البته «روزگاری عشق و خیانت» گروه بسیار خوبی داشت و ما در کنار هم با آرامش کار می‌کردیم. همیشه دوست دارم در کنار هر کسی که کار می‌کنم، چه پیشکسوتان و چه افرادی که تازه این حرفه را آغاز کرده‌اند، چیز جدیدی بیاموزم و در این گروه این اتفاق برایم افتاد.

به‌عنوان یک مخاطب «روزگاری عشق و خیانت» را چگونه فیلمی می‌بینید؟ من نگاه داود بیدل را دوست داشتم. فکر می‌کنم ایشان توانستند در مرحله ساخت حتی بهتر از فیلمنامه ظاهر شوند و به فضایی که در نظر داشتند برسند. به عبارت دیگر توانستند همان چیزی را ارائه دهند که از ابتدای ورود به این پروژه تصور می‌کردیم. البته با توجه به این‌که آگاهی زیادی از آن دوره تاریخی ندارم نمی‌توانم درباره بازنمایی تاریخی این فیلم نظر تخصصی داشته باشم. در این فیلم نقش دختری را بازی می‌کنم که پدر و مادرش با ماجراهای مربوط به واقعه تاریخی دشت مغان درگیرند و او که تا آن لحظه از این ماجرا و اتفاقاتش اطلاع نداشت، به‌خاطر اتفاقی که برای پدرش می‌افتد تصمیم می‌گیرد از این گذشته مطلع شود.