حسن جوهرچی بازی در سینما را در سال ۱۳۶۷ با «فیل در تاریکی» شروع کرد که فیلم بعد از پانزده سال کامل شد. اولین بازی مطرح او در سینما در سال ۱۳۷۰ با فیلم «برخورد» به کارگردانی سیروس الوند بود. اما با بازی در سریال «در پناه تو» در سال ۱۳۷۳ به‌شهرت رسید. جوهرچی سالیان سال است که در عرصه بازیگری سینما و تلویزیون فعالیت دارد. او در این سال‌ها در نقش‌های گوناگونی حضور داشته که چهره‌های متفاوتی از این بازیگر را به مخاطبان نشان داده است. در «روزگاری عشق و خیانت» حسن جوهرچی برای اولین‌بار در نقش کاراکتری ناخوشایند و بیش از اندازه منفی ظاهر شده است. حضور در این نقش را می‌توان از متفاوت‌ترین تجربه‌های این بازیگر به‌شمار آورد.بخش هایی از گفتگوی «صبا» با این بازیگر را در ادامه می‌خوانید…

چه چیز در «روزگاری عشق و خیانت» برایتان جذابیت داشت که پذیرفتید در آن بازی کنید؟

یکی از جذابیت­های این فیلم برای من مقطع زمانی خاصی بود که در این فیلمنامه به لحاظ تاریخی مورد بررسی قرار می­گرفت. اکنون که پس از گذشت سال­ها به این اتفاق تاریخی رجوع می­کنیم، متوجه می­شویم که اتفاق غم­انگیز و تلخی در آن دوره زمانی رخ داده است. علاوه بر ناخوشایند بودن این واقعه تاریخی، کاراکتری که در «روزگاری عشق و خیانت» بازی کردم نیز اصلا کاراکتر دوست داشتنی­ و خوشایندی نبود. ولی به‌عنوان بازیگر باید تجربه حضور در موقعیت­ها و نقش­های مختلف را امتحان می­کردم. بنابراین در این فیلم حاضر شدم و در نقش کاراکتری ناخوشایند بازی کردم. علاوه بر این مسائل، این‌که داستان فیلم مربوط به­ تاریخی است که در آذربایجان رخ داده برایم جذابیت داشت. من اصالتا اهل آذربایجان هستم و بازی کردن در فیلمی که روایتش به تاریخ مرز و بومی می­پردازد که وجودم از آن آب و خاک سرچشمه گرفته برایم باارزش و جذاب بود. به‌نظرم داود بیدل خیلی خوب این کار را ساخت برای همین از حضور در این فیلم احساس رضایت می‌کنم. علاوه بر این، تجربه همکاری با گروه خوبی که در این کار حضور داشتند برایم لذت‌بخش و خوشایند بود.

این اولین‌باری بود که در نقشی تا این اندازه منفی و به قول خودتان ناخوشایند بازی می­کردید. نکته دیگر این است که شما، هم به واسطه نقش­هایی که تاکنون بازی کرده‌اید و هم به واسطه شخصیت خودتان، تصویر مثبتی از کاراکتر حسن جوهرچی در میان مخاطبین ثبت کرده­اید. چگونه توانستید از این کاراکتر مثبت و دوست داشتنی کاراکتری منفی و دوست نداشتنی بیافرینید؟

بخش عمده این موضوع مربوط به شخصیت پردازی­ای است که در فیلمنامه صورت گرفته و بخش دیگر آن نیز به راهنمایی­های داود بیدل و مشورت­هایی که من با ایشان درباره این نقش داشتم بر می­گردد. از طرفی علاقه من به بازی در این نقش نیز به این موضوع کمک می­کرد. البته در کنار تمام این مسائل برای بازیگر خیلی فرق نمی­کند که بخواهد در نقش مثبت بازی کند یا منفی. مهم این است که این نقش­ها سیری منطقی داشته باشند تا بازیگران برای اجرای آن­ها بتوانند به طرح درستی از شخصیت­ها برسند. من و داود بیدل پیش از آغاز فیلمبرداری «روزگاری عشق و خیانت» درباره این کاراکتر خیلی با هم صحبت کردیم و برای اجرای نقش به نتایج مشترکی رسیدیم. بنابراین در هنگام فیلمبرداری تکلیف من روشن بود چون دقیقا می‌دانستم که داود بیدل چه می­خواهد و او نیز به درستی می‌دانست که من قرار است چه چیزی را اجرا کنم.

فکر می­کنید سختی بازی در نقش یک کاراکتر منفی و یا مثبت برای بازیگر به یک اندازه است؟ به اعتقاد من چنین تقسیم­بندی­ای وجود ندارد. مهم این است که شما به‌عنوان بازیگر در هر نقشی که حاضر می­شوی سعی کنی اجرای درستی از آن شخصیت ارائه دهی. بخشی از این اجرا به توان فکری خود بازیگر مربوط می­شود، بخش دیگر به مشخصاتی که در فیلمنامه برای آن کاراکتر در نظر گرفته شده بر می­گردد و بخش دیگر مربوط به راهنمایی­های کارگردان می­شود. اگر هر سه این موارد به‌درستی رعایت شود دیگر فرقی میان نقش مثبت و منفی وجود ندارد. در طول سال­هایی که در عرصه بازیگری مشغول به فعالیت هستم، هم نقش مثبت و هم نقش منفی بازی کرده­ام و همه این نقش­ها از خاطرات لذت‌بخش حرفه­ای من هستند.