کارگردان فیلم سینمایی ˝پایان نامه˝ گفت:دوست داشتم دوستان فیلم را میدیدند، سپس قضاوت میکردند،امشب معنی آزادی بیان را در سینمای مطبوعات یاد گرفتم.
به گزارش خبرنگار سینمایی برنا، نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی “پایان نامه” به کارگردانی حامد کلاهداری با حضور کارگردان، روح الله شمقدری تهیه کننده حامد کمیلی، بهاره افشاری، مریم کاویانی و هادی دیباجی بازیگران و علیرضا سجادپور مدیر اداره کل نظارت و ارزشیابی امور سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همراه با حاشیههای بسیار شب گذشته یکشنبه ۲۴ بهمن در سالن کنفرانس سعدی برج میلاد برگزار شد.
در ابتدای این نشست حامد کلاهداری درباره ساخت این پروژه گفت:بسیار خوشحالم که با یاری خدا و حمایت تهیهکننده، “پایاننامه” ساخته شد و دست خدا همیشه پشت این فیلم بود. دوست داشتم دوستان فیلم را میدیدند و بعد از آن میگفتند بد است. معنی آزادی بیان را در سینمای مطبوعات یاد گرفتم. بعضی از دوستان فیلم را از کسانی که حقشان بود ببینند، گرفتند.
سپس روح الله شمقدری گفت: از اینکه این فیلم را در سالن سینمای مطبوعات با جمیع دوستان رسانهای دیدیم، خرستدم و جمیع اتفاقات خوشحالکننده بود. اگر فیلم به لحاظ اکشن مورد بررسی قرار گیرد، کسانی که ادعای سینمای اکشن دارند را به چالش میکشد. مشکل “پایاننامه” این است که حرف سیاسی میزند و این حرف را بعضی از دوستان نمیپسندند.خروجی اثر چیزی است که بر پرده میبینیم و تأثیرگذاری را باید در مردم جستوجو کرد. اگر دوستانی که داعیه آزادی بیان دارند، سکوت را در سالن رعایت میکردند، یک مقدار شأنیت رسانه حفظ میشد.
در ادامه این نشست حامد کمیلی بازیگر فیلم گفت: دوست داشتم درباره فیلمی حرف میزدیم که دیده میشد. که دراین صورت به سوالات موافق و مخالف پاسخ می گفتم، اکنون فکر میکنم کسی دیالوگهای فیلم را ندید و احساس فیلم را درک نکرد،امیدوارم دوستان دلیل قانع کنندهای برای بقیه داشته باشند. من با حامد کلاهداری بیش از این هم کار کرده بودم و پیشنهاد کار مجدد با کلاهداری در ژانر اکشن به عنوان بازیگر به من اجازه داد که در کارم تنوع ایجاد کنم.این فیلمنامه را به عنوان بازیگر دوست داشتم و دوست دارم این نگاه را صادقانه از من بپذیرید. میخواستم در این جلسه به من بگویید که آیا این نقش به نتیجه رسیده یا خیر.
وی افزود:متأسفانه سینمای ما به یک سمتی میرود که شاید شما هم با آن موافق نباشید. ترسیدن و حرکت نکردن رخوت ایجاد میکند. برای من بازی در این فیلم محک زدن خودم بود. انگیزه اصلی من بعد از شناخت آقای کلاهداری، فیلمنامه کار بود.
بهاره افشاری دیگر بازیگر این فیلم نیز درباره اتفاقاتی که در سالن نمایش فیلم افتاد، گفت: جملهای در “پایاننامه” وجود دارد که میگوید: “ما میخواهیم آرام حرف بزنیم اما یک عده خودشان را به ما چسباندند”. نمیدانم اینجا چه خبر است؟ مگر چه حرفی زدهایم که به نفع مردم نبوده است؟ اینکه الان این جو در سالن وجود دارد به معنی این است که فیلم موفق بوده است. به آقای کلاهداری تبریک میگویم برخی دوست داشتند ما را تحریم کنند اما در نهایت فیلم به روی پرده رفت.
وی افزود: لزومی ندارد نقشی که بازی میکنیم را باور داشته باشیم، در این راستا جذابیت نقش اهمیت دارد. اگر نقش آذر به هر کس دیگری پیشنهاد میشد نه نمیگفت.
کلاهداری در ادامه درباره ژانر فیلم گفت: چیزی که ما در نظر داشتیم، ژانر سیاسی – اجتماعی بود. تلاش شد یک قصه سیاسی ساخته ذهن نویسنده به تصویر کشیده شود. “پایاننامه” فیلم دوم من است و من هم ۲۸ سال دارم. یک فیلم سیاسی – اجتماعی ساختهام که ممکن است ضعفهای زیادی داشته باشد، اما به نظر من باید عینک بدبینی را برداریم و با انصاف حرف بزنیم. من با ۷ نفر میتوانم فیلم اسپیلبرگ را خراب کنم. معلوم بود چه کسانی در سالن قصد تخریب کار را داشتند. در این فیلم فشارهای زیادی به ما وارد شد و به اندازه ۱۰ فیلم در این کار زحمت کشیدم و تلاش کردم و در نهایت هم به چیزهایی که میخواستم رسیدم.
سپس هادی کلاهداری نویسنده فیلمنامه گفت: از همه دوستان چه موافق و چه مخالف برای حضور در این جلسه و تماشای فیلم تشکر میکنم. خدا را شکر می کنم کار به نتیجه رسید. تمام قصه و دیالوگ های فیلم حرف من بود و به حرف هایم اعتقاد دارم.
در ادامه مریم کاویانی دیگر بازیگر “پایان نامه”گفت: نه دفاعی دارم و نه اعتراضی، من امشب میخواهم درد دل کنم. تمام عواملی که امشب جمع بودند، هنر را میشناختند و نیم نگاهی احترامی به هنر داشتند،متأسفم که عکسالعملهای این چنینی را میبینیم. نمیخواهم دفاع کنم اما همیشه به خودم افتخار میکردم که یک جامعه خوب فرهنگی داریم و امروز با این عملکرد، نظرم عوض شد. من یک دقیقه در فیلم بودم به این دلیل که میخواستم با آقای کلاهداری آشنا شوم. به هر حال همه فیلمها خوب نیست و همه هم بد نیستند. بهتر است آنقدر نسبت به هم موضع نگیریم و همدیگر را مسخره نکنیم.
حامد کلاهداری در ادامه به حاشیههای مربوط به خروج دو بازیگر فیلم، اشاره کرد و گفت: امیر آقایی اولین قرارداد را با ما بستند، پس از قرارداد به سفر رفتند و ما هم فیلمنامه را تغییر دادیم و آقای آقایی هم در این رابطه نظر دادند. آقای آقایی تحت فشارهای بیرونی رفلکسهایی را نشان داد که شایسته نقش نبود و به نوعی نقش را چپکی گرفته بودند، تا اینکه یک روز آقای آقایی در رسانهها نامهای منتشر کرد که من نمیخواهم بازی کنم و نوشته بود که فیلمنامه تغییر داده شده است. به گواه ۷۰ نفر عوامل، فیلمنامه را ۱۵ روز قبل از فیلمبرداری بستیم. نقش خانم اوتادی هم در حد یک صحبت بود و البته قراردادی هم منعقد شد اما مسائلی مانده بود که در انتها هم پای ایشان شکست و نتوانستند در فیلم حضور پیدا کنند.
وی ادامه داد: من به این فیلم افتخار میکنم و به تکتک صحنهها معتقدم و پای حرفم میایستم. از تهیهکننده شجاع فیلم تشکر میکنم که قدرتمندانه از من حمایت کرد و فشارهای مالی و روحی را تحمل کرد و همیشه از ایشان قوت قلب میگرفتم. از تمام عوامل و بازیگران هم تشکر میکنم که جسورانه ایستادند و مثل آقای آقایی نرفتند. در پایان شمقدری گفت: ما باید به دنبال تنوع ژانرها برویم و ورود به این عرصه نیازمند آزمون و خطاست. ساخت “پایاننامه” به این صورت بود که فیلمنامهای دنبال تهیهکننده میگشت و کسی هم وارد میدان نمیشد. در نهایت با توجه به پتانسیل فیلمنامه و ورود در این ژانر وارد عمل شدیم و در این راستا هم انتقادها را با آغوش باز میپذیریم. از خطاهای بسیار میتوان به پیشرفت رسید. صدها اتفاق در نظام ما افتاده که می توانست سوژه فیلم ها باشد و امیدواریم از این پس شاهد ساخت آثاری با مضامین سیاسی و اجتماعی باشیم.