داوود بیدل کارگردان جوانی است که «روزگاری عشق و خیانت» اولین کار سینمایی بلند اوست و جالب اینکه او در همین گام نخست هم به سراغ کار بر روی درامی تاریخی با رگه های صریح سیاسی رفته است. بیدل که تجربه ساخت سریالی تلویزیونی به نام «قاب خاطره» را هم دارد اولین کار سینمایی خود را اثری می داند که اگر شرایط درست اکران را داشته باشد می تواند توجه مخاطب عام را جلب کند. او همچنین می گوید که اگر حمایت های لازم از فیلمسازان علاقمند صورت گیرد در ژانر دفاع مقدس آثار خوبی خلق خواهد شد. گپ کوتاه ما با بیدل را در ادامه می خوانید.

* چطور شد که برای کارگردانی «روزگاری عشق و خیانت» به سراغ تهیه کننده جوان به نام روح اله شمقدری رفتید؟

همکاری من با ایشان تصادفی بود. البته ایشان فیلمنامه ها قبل از همکاری با ایشان تصویب شده بود ولی در نوشتن آن به من کمک کرد و در زمینه تهیه کنندگی هم با من همکاری کرد و کار هم کاملاً حرفه ای به نتیجه رسید.

* کار در زمینه تاریخی همواره سخت ترین کار در سینمای ایران است. آیا به هنگام فیلمبرداری این سختی ها را حس کردید؟

نه، مشکل خاصی نداشتیم فقط به دلیل وضعیت آب و هوا در دشت مغان با مشکل نور مواجه بودیم و باید منتظر می ماندیم تا هوا آفتابی شود به همین دلیل فیلمبرداری در آنجا چهل روز به طول انجامید ضمن اینکه کمبود هنرور داشتیم که این مشکل در شهرستان ها طبیعی است.

* به لحاظ مضمون استراتژیک برای نگارش فیلمنامه چقدر متکی به تحقیق بودید و آیا از مشاوران تاریخی نیز بهره گرفتید؟

در این مورد بیشتر از تحقیق میدانی استفاده کردیم و سعید مطلبی در این زمینه کمک زیادی به ما کرد ضمن اینکه صهیونیست ها اسناد و مدارکی از فعالیتشان باقی نمی گذارند بنابراین از اطلاعات مردمی در این باره بهره گرفتیم.

* سوژه این فیلمنامه چه زمانی به ذهنتان رسید؟

من در حال تحقیق برای فیلمنامه دیگری بودم که این فیلمنامه پیشنهاد شد بنابراین فیلمنامه دیگر را متوقف کرده و روی این سوژه کار کردم.

* به نظر می رسد برخی نمادهای فیلم که مربوط به تصویرگری شهرک محل وقوع اتفاقات است چند بار در طول فیلم تکرار می شوند این موضوع چقدر ناشی از کمبود امکانات بود؟

کمبود امکانات نداشتیم پلان ها نیز عمدی بود و ربطی به کمبود امکانات نداشت.

* فکر می کنید فیلمتان المان های مطلوب مخاطب عام را داشته باشد؟

هم اکنون به دلیل وضعیت نامناسب سینما مخاطبان با سینما قهر هستند مگر اینکه فیلمی با ویژگی عامه پسند ساخته شود در مورد این فیلم هم اگر بعضی منتقدان سم پاشی نکنند مخاطبان بسیاری خواهیم داشت.

* برای بهبود اوضاع سینمای دفاع مقدس چقدر می توان از جشنواره مقاومت کمک گرفت؟ صادقانه می گویم اگر در زمینه دفاع مقدس از سینماگران به خوبی حمایت شود و بودجه کافی و عادلانه در اختیارشان قرار گیرد به جای ساخت فیلم هایی با موضوع هجویات به طور قطع فیلم هایی خوش ساخت در حوزه دفاع مقدس می سازند. ضمن اینکه باید انتخاب فیلم های برتر در این جشنواره کارشناسی شده صورت گیرد و از اعمال سلیقه در این مورد خودداری شود تا سینماگران به ساخت این قبیل فیلم ها تشویق شوند.